Başarısızlığın Olmadığı Okul

Yazar kitabında okullarımız ile ilgili bağıntı ve düşünme gerçeğini oluşturmaya yönelik öneriler sunmaktadır. Tüm bu öneriler birbirine bağlıdır ve bir bütünü oluşturmaktadır. Kitap, başarısızlık sorunu, gerçeklik terapisi ve başarısızlık, okulun etkisi, düşünme ezbere karşı, bağıntı, olgu ve ezber eğitimi, başarısızlığı engellemek-ilk adımlar, başarısızlığı engellemek-ileriki adımlar, yeni programları uygulamak, sınıf toplantıları, toplantıları başlatmak, sınıf toplantılarını devam ettirmek, ahlak, disiplin ve okul yönetimi, pershing okulu ve üst sınıflar konularını içermektedir.
Eğitimin asıl amacına: düşünen, yaratıcı, heyecanlı, korkusuz, karşılaştığı sorunları çözmeye çalışan birini meydana getirmek adına ulaşılabilecek öneriler aktarılmıştır. Başarı için düşünebildiğinde, insanlarla ilişki kurabildiğinde, insan ve doğa tarafından yaratılan güzelliği değerlendirdiğinde kendini mutlu ve değerli hissetmek için şansı olacaktır. Eğitim, insan için bundan fazlasını yapamaz. Gerisi bireyin sorumluluğudur.

Arka Kapak

"Başarısızlığın Olmadığı Okul, okul çağı toplumumuzun büyük bir kesimini etkileyen yeni problemleri yaşamış bizler için, tam zamanında ortaya çıktı. Sorunların önemi ve toplam eğitim çabasının gerçeği muazzam boyutlardayken Dr. Glasser, eğitimcilere sınıfla ilgi uyandıracak bir yol göstermektedir. Problemlerin çözülmesi, aynı yaştaki grup davranışlarının kontrolü, her tür ırk ve sosyo-ekonomik seviyeden insanın anlaşılması ile onlara uygun davranışların geliştirilmesi Dr. Glasser'ın konseptinin temelidir. Öğretmenlerin pozitif yaklaşımı, doğru cevapları olmayan açık-uçlu sınıf tartışmaları, öğrencilerin karar verebilmesi için büyük fırsatlar yaratılması, hepsi için teşvik edici bir ortam oluşturur." H.T.Santee

Başarısızlığın Olmadığı Okul, okullarımızda ilgi, bağıntı ve düşünme gerçeğini oluşturmaya yönelik öneriler sunmaktadır. Tüm bu öneriler birbirine bağlıdır ve bir bütünü oluşturacaktır. Ayrı ayrı hepsinin kendilerine göre faydaları olabilir, ancak birlikte toplu bir programda, çocuklarımızın ihtiyacı olan okulların inşaası için gerekli temeli sağlayacaklardır.

Pembe Fili Düşünme

Zeynep Selvili Çarmıklı ile internet üzerinden araştırmaya başladığım 'Öz Şefkatli Farkındalık' eğitimleri sayesinde tanıştım. Kendisinin sosyal medya hesaplarını takip etmemle birlikte kitabından haberdar oldum. Zeynep hanım bir psikolog ve kitabında düşüncelerimizin zihnimizi yönlendirme noktasında nasıl bir yol izlememiz gerektiğini anlatıyor. Özellikle son bölümde benim gibi benzeri eğitimlerin bilimsel olmadığını savunanlar için de ufak bir çengel atıyor zihinlere. Kitap içerisinde en çok hissettiğim cümleler "İnsan değer verdiği yerden kanar" ve "Yolunu kendin yürüyebilmek için yönünü kendin koymak zorundasın. Oruç Auroba" oldu. Keyifle okumanızı tavsiye ederim.

Arka Kapak

Pembe fili düşünmemem gerekiyor. Tamam, o zaman kocaman, gri bir balina düşünürüm. Pembe fili düşünme. Balinalardı değil mi su püskürten? O kadar zaman nefeslerini mi tutuyorlar, ne yapıyorlar? Pembe fili düşünme. Geçenlerde aldığım kitabı da düşünebilirim. Pembe fili düşünme. Çok heyecanlıyım başlamak için. Pembe fili düşünme. Pembe fili düşünmemem lazım. Acaba kaç defa düşündüm? Pembe fili düşünme.

Böyle de düşünmemem lazım galiba. Pembe fili düşünme. Pembe fili düşünme. Mini mini bir kuş donmuştu, pencereme konmuştu. Pembe fili düşünme. Of kaç dakika oldu acaba? Pembe fili düşünme. Dakika tutmayı unuttum galiba. Pembe fili düşünme. Pembe fili düşünme.  Acaba telefonum nerede? Kılıfı da pembe! La la la la. Pembe fili düşünme. Pembe fili düşünme.

Özgür Eğitim

Joel Spring kitabında "içselleştirilmiş otoriteyi oluşturan" mekanizmalardan biri olan eğitimi ele alıyor. Gelecekte aranması gerekenin, bireysel bilinç düzeyini, varolan toplumu yaratan ve bu toplumda bireyin yerini belirleyen toplumsal ve tarihsel güçlerin anlaşılmasına ulaştıran bir eğitim sistemi olduğunu belirtmektedir. Bu birlikteliğin teori ve pratiğin bir birleşimi ile ortaya çıkması gerektiğini ifade etmektedir. Yazarın önerileri ise; gelecekteki değişim için bir plan değil, araçlar ve amaçlara dair sürekli bir diyalog olmalıdır ve eğitim bu tür bir devrimci çabanın merkezinde yer almalıdır şeklindedir.

Arka Kapak

Spring iki eğitim modelinin varlığından söz ediyor: “İlki düzen, plan ve yüksek verimlilik aracılığıyla toplumsal ilerleme arayan teknolojik ve rasyonalist model. Bu modele göre toplum, verimli işleyiş hedefine sahip bir makine olarak görülür. İnsanlar, değerleri toplumsal makinenin pürüzsüz işleyişine katkılarıyla belirlenen ‘insani kaynaklar’ haline gelirler. Bu modelde çocuğa üzerinde çalışılacak ve toplumun iyiliği için biçimlendirilecek bir nesne olarak yaklaşılır.” Bu modelin eğitim aracı olan okula Illich “iktidarın fahişesi” diyor. Bu modeli benimseyen psikolog, hırsızlık yapan yoksul insanlarla karşılaştığında “çalma alışkanlıklarının nasıl sona erdirileceği” sorusunu araştıracaktır.

 Spring’in Ferrer, Godwin, Rousseau, Marx, Freire, Illich, Stirner, Tolstoy, Reich ve Neill’in tezlerini tartışarak önerdiği ikinci modelde ise önemli olan düzen ve verimlilik değil bireysel özerkliğin artmasıdır. “Toplumsal değişimin hedefi, artan bireysel katılık ve toplumsal sistemin denetlenmesidir. Bu model, modern toplumsal kurumların gücünün büyük ölçüde halkın, bu kurumların otoritesini ve meşruiyetini kabul etme gönüllülüğüne dayandığı inancına bağlıdır.” Bu modelin sorusu “bireyin toplumsal makineye nasıl uydurulacağı değil, insanların, kişisel tatmin olmadan çalışmayı ve özgürlüğü sınırlayan toplumsal otoriteyi neden kabul etmeye istekli oldukları”dır. Bu modelin psikoloğu ise “neden bütün yoksul insanların hırsızlık yapmadığı” sorusuna cevap arayacaktır.

Çocukların “kolay kontrol edilebilen verimli makineler” olarak değil “özgür, hayattan zevk alan” kişiler olarak büyümesinden yana olanlar için...