SATRANÇ

9. İstanbul Kadıköy kitap günlerinden aldığım Stefan Zweig'in öykülerinden biri Satranç. Almanca aslından Türkçe çevirisi Ayça Sabuncuoğlu tarafından yapılmış bulunmaktadır. Eserin önyüzünde "İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür." ile okuyucuyu bağlıyor. Öykü, Zweig'ın psikolojiye ve Freud'un öğretisine duyduğu yoğun ilgiye bağlantılı olarak derin karekter incelemelerini içermektedir.

Arka Kapak

Rastlantı sonucu eline geçirdiği bir kitapla satrancın inceliklerini öğrenerek bu oyunu bir tutkuya dönüştüren ve giderek bu tutkusu yüzünden beyin hummasına yakalanan Dr. B.'nin öyküsüdür görünüşte Satranç. Ama derinlerde bir veda mektubudur aslında.
Stefan Zweig'ın Brezilya'da sürgündeyken yazdığı ve Şubat 1942'deki intiharından birkaç ay önce tamamladığı Satranç, Avrupa kültürünün nasyonal sosyalist tehlike altında yok oluşuna işaret eder.
Avrupa kültürüne elveda derken yaşama da veda etmeyi seçen Zweig'ın son yapıtı Satranç, gerilimli kurgusu ve kahramanın ruhsal gelgitlerinin işlendiği dokusuyla, kısa ama her bakımdan etkileyici olağanüstü bir uzun öyküdür.